Dit kleine insect beweegt zich razendsnel door de vacht. Het geeft de voorkeur aan pups boven oudere honden. Vlooien kunnen ook een bij de hond veel voorkomende lintworm overbrengen.
Ook 'haarzakschurft' genoemd. Deze mijt leeft in de haarzakjes en is alleen zichtbaar met een microscoop. Ze kunnen zich snel vermenigvuldigen, vooral bij jongere kortharige of oudere verzwakte honden.
Deze mijt komt enkel in het najaar voor. Zonder vergrootglas lijkt hij op een rode stip. Ze leven in het veld en nestelen zich vooral tussen de tenen. Ze veroorzaken hevige jeuk.
Deze zeer besmettelijke mijt ziet eruit als een bewegend schilfertje roos. Deze mijten produceren overvloedig roos, vooral op de rug. De Cheyletiellamijt nestelt zich ook bij mensen, waar hij een jeukende uitslag kan veroorzaken.
De luis is zichtbaar als hij zich voedt op de huid. Hij kleeft de eitjes aan de haren. Luizen lopen op de huid rond en hun beten veroorzaken hevige jeuk. Verspreiding vindt plaats via direct contact met een besmet dier. Ook mensen zijn er niet vrij van.
Als deze parasiet zich met bloed voedt, zwelt hij op tot een kleine erwt. De teek graaft zich met de monddelen diep in de huid. Sommige teken veroorzaken verlamming of dragen ernstige ziekten over. Teken springen niet alleen op honden, maar ook op mensen.
Ook genoemd 'schurft'. Deze microscopisch kleine mijten graven gangen in de huid, vooral op de oorpunten en ellebogen. De gevolgen zijn huidschilfers, korsten, ernstige jeuk en heftig gekrab. Hierdoor kunnen haaruitval en rauwe plekken ontstaan. Deze parasiet kan op de mens worden overgebracht. Schurft veroorzaakt vooral rond het middel jeukende pukkels, die sterk lijken op muggenbeten. Wanneer je de hond hiertegen verzorgt, hou er dan rekening mee dat de plaats of plaatsen waar de hond meestal ligt heel grondig moeten gereinigd worden. Verbrand zelfs de hondenmand, want schurftmijten kunnen een tijdje overleven zonder de directe aanwezigheid van de hond.
Wat kunt u er zelf aan doen?
Het is verstandig om de bek van uw dier regelmatig te inspecteren. Dat gaat niet altijd even makkelijk. Een jong dier kunt u het beste meteen laten wennen aan een gebitsinspectie, door voorzichtig met uw vingers het tandvlees te masseren. Als het dier dat toelaat, is een beloning zeker op z'n plaats. Zo kunt u steeds een stapje verder gaan, totdat uw dier een tandenborsteltje toestaat. Bij de dierenspeciaalzaak kunt u speciale tandenborstels en tandpasta voor honden en katten kopen. Drie keer in de week poetsen leidt vaak al tot een goed resultaat. Ook al kost het wat tijd; voorkomen is altijd beter dan genezen.

Wanneer is het verstandig om naar de dierenarts te gaan?
Bij de jaarlijkse vaccinatie controleert uw dierenarts het gebit van uw hond of kat. Is er sprake van (beginnende) gebitsproblemen, dan zal uw dierenarts een gebitsreiniging adviseren. Met ultrasone trillingen wordt het tandsteen verwijderd. Geen enkel dier laat deze behandeling zonder tegenstribbelen toe; daarom brengt de dierenarts uw dier eerst onder narcose. Soms zijn de tandvleesproblemen zo ernstig, dat er een of meerdere tanden moeten worden getrokken. Gebeurt dat niet, dan blijft het probleem terugkeren en heeft uw dier steeds pijn. Meestal wordt na de gebitsreiniging een antibioticakuurtje voorgeschreven om infecties tegen te gaan. Ook pijnstilling is soms nodig.
Symptoom :

Dit wordt eerst en vooral opgemerkt doordat de hond zich vaak gaat krabben aan een of beide oren. Met de kop herhaaldelijk schudden betekent eveneens vaak jeuk of pijn aan een of beide oren! Oormijten zijn lastig te zien, maar ze produceren een korrelige roodbruine afscheiding, uitzicht van donkerbruine korstjes, aan de ooruitgang. Ga naar een dierenarts bij oorproblemen! Met een otoscoop (instrument met lichtje en vergrootglas om in de oren te kijken) zijn (soms want ze zijn lichtschuw) dan witte krabachtige parasieten te zien (spinachtigen). Oormijten graven gangetjes in de gehoorgang en voeden zich met het vuil en dode cellen in het oor. Ze veroorzaken enorme jeuk.

Oormijten zijn niet zo gemakkelijk te verwijderen, veel middeltjes doden wel mijten, maar de meeste zoeken een plaatsje om te overleven en zo herbegint het hele proces wanneer het middel is uitgewerkt. Om het even welk middel je kiest, om de oormijten te doden, gebruik dit zes weken. Omdat een oormijt een levenscyclus heeft van vier weken en dus op die manier alle oormijten aangepakt worden.

In een duidelijk geval van oormijt:



Behandeling van oormijt

Als het huisdier duidelijk rood ontstoken en pijnlijke oren heeft, is een bezoek aan uw dierenarts noodzakelijk. Het dier heeft dan een speciale oorzalf nodig die de ontsteking en pijn behandelt. Ook bij enige twijfel over de ernst van de oormijt bij uw dier of als uw hond of kat al gedurende langere tijd klachten heeft die duiden op oormijt, raden wij aan uw dierenarts te raadplegen. Heeft uw huisdier oormijt in het beginstadium, dan kunt u de oormijt behandelen met een product wat de oormijt in het oor verwijdert en daarnaast dient u een product te gebruiken wat de oormijt bestrijdt op het dier én in de omgeving van het dier. Belangrijk is dat uw alle huisdieren behandelt tegen oormijt en niet alleen het dier wat daadwerkelijk oormijt heeft. Aangezien de cyclus van ei tot volwassen oormijt 3 tot 4 weken duurt, moet de behandeling tegen oormijt ook tenminste gedurende 3-4 weken duren.

Oormijt in het algemeen:
Belangrijk: Bij vastgestelde oormijt, moeten alle in huis aanwezige huisdieren behandeld worden tegen oormijt. Door het schudden met de kop gaat oormijt zeer snel over op andere honden en katten.
Dit zijn lik- of bijtwonden van de huid die de hond zichzelf aan doet. Door een bepaalde jeukprikkel, bv. een bijtende vlo, gaat een hond meteen zeer heftig bijten en likken.

De huid gaat kapot en er ontstaat uiteindelijk een stinkende, pussige plek, meestal rondom de staart of op het achterste gedeelte van de rug. In ieder geval daar waar een hond er met zijn bek goed bij kan. De haren eromheen zijn vaak nat van het speeksel en gaan aan elkaar plakken door het pussige materiaal dat als het ware door de huid heen lijkt te sijpelen. Je ziet deze plekken ook weleens net achter of onder de oren. Dit doet de hond met zijn achterpoot als de oren bv. ontstoken zijn of heftig jeuken vanwege een oormijtinfectie.

Voor dit type wond geldt dat de oorzaak van de jeuk moet worden aangepakt. De wond zelf kan men behandelen door de haren zoveel mogelijk weg te knippen of te scheren, zodat de wond gemakkelijk een paar keer per dag kan worden ontsmet met bv. jodium of betadine. Dan moet de wond goed droog gemaakt worden met een schone tissue en kan er eventueel een beetje zalf op worden gesmeerd waar lokale jeukwerende middelen inzitten en soms ook antibiotica. Zijn de hot-spots erg groot dan kan het noodzakelijk zijn om de hond ook antibioticatabletten te geven.
Een zeer onaangename adem duidt vaak op ontstekingen in de bek. Controleer dan of uw hond last heeft van tandsteen. Tandsteen is een gele/witte aanslag op de tanden. Onder het tandsteen zit vaak een ontsteking van het tandvlees. Die ontsteking veroorzaakt de nare geur. Ontstoken tandvlees doet pijn en kan leiden tot overmatig speeksel of minder eten. Als uw dier met de bek langs de muur schuurt, of als hij met zijn poten langs de bek wrijft, duidt dat vaak op pijn.


Waaraan kunt u zien of uw dier gebitsproblemen heeft ?
Terug naar boven